۲۴۰ مورد از زیباترین اسم دختر با کلاس، لاکچری و دلنشین با معنی و ریشه اسم- بخش اول

یکی از وظایف زیبا و البته دشوار والدین، انتخاب اسم برای نوزادشان است. ما برایتان مجموعه‌ای از اسم دختر با کلاس و زیبا را گردآوری کردیم تا به شما در انتخاب اسم دخترتان کمک کرده باشیم. دقت کنید:

• برخی از اسامی ممکن است هم دخترانه و هم پسرانه باشد.
• برخی از اسامی با یک شکل نوشتاری یکسان و با تلفظ متفاوت، معنای متفاوتی دارند.
• برخی از اسامی با شکل نوشتاری و تلفظ یکسان، در فرهنگ و ریشه متفاوت دارای معنای متفاوتی هستند. 

 

اسامی دخترانه با کلاس و زیبا به ترتیب حروف الفبا

1. اَنوشا     
معنی: بیمرگ و جاویدان          
ریشه: فارسی           

 

2. اُلگا       
معنی: اولین قدیسه‌ی روسی، همسر و نایب           
ریشه: یونانی           

 

3. اِلسانا     
معنی: مثل ایل، مثل مردم ایل و شهر و ولایت، چون خویشان 
ریشه: ترکی 

 

4. اِلناز
معنی: مایه افتخار ایل، باعث فخر و تفاخر شهر و ولایت؛ موجب نعمت و رفاه و آسایش     
ریشه: ترکی 

 

5. اِلیکا      
معنی: هِل، دانه‌ی معطر گیاهی از تیره‌ی زنجبیل‌ها  
ریشه: سنسکریت       

 

6. اِلینا       
معنی: نیکویی و نعمت برای ما 
ریشه: عربی

 

7. ایپک     
معنی: ابریشم، حریر، ابریشمی  
ریشه: ترکی 

 

8. آتریسا
معنی: آذرگون مانند آتش، دختری با چهره‌ای زیبا و برافروخته
ریشه: فارسی           

 

9. آترین     
معنی: آذرین مانند آتش، زیبا و پر انرژی  
ریشه: فارسی           

 

10. آتنا
معنی: در اساطیر یونان، خدای اندیشه، هنر، دانش و صنعت   
ریشه: فرانسوی        

 

11. آتوسا     
معنی: نام دختر کوروش پادشاه هخامنشی و به معنی قدرت و توانمندی است. اسم ریشه یونانی دارد اما از گذشته دور در فرهنگ ایرانی بوده است.           
ریشه: یونانی           

 

12. آدرینا     
معنی: آتشین، سرخ رو، دختر زیبا رو، بانوی آتشین 
ریشه: فارسی           

 

13. آدنیس    
معنی: آدونیس،‌ گلی به زرد و قرمز رنگ که موقع تابش خورشید باز می‌شود.      
ریشه: فنیقی 

 

14. آراگل    
معنی: آراینده گلها، زیبا کننده گلها           
ریشه: فارسی           

 

15. آرالیا     
معنی: نام عمومی گروهی از گیاهان علفی، درختی و درختچه‌ای که بعضی از آنها زینتی‌اند.
ریشه: انگلیسی         

 

16. آرشیدا    
معنی: بانوی درخشان آریایی، بانوی آراسته و درخشان (آر به دومعنی به کار می‌رود: اول مخفف آریایی و دیگری مخفف آرا به معنای آراینده)  
ریشه: فارسی           

 

17. آرمانا     
معنی: امیدوار، آرزومند          
ریشه: فارسی           

 

18. آرمیتا    
معنی: الهه نعمت، آرامش یافته   
ریشه: اوستایی - پهلوی           

 

19. آرمیس   
معنی: روشن، پاک و جاودان، نام پسر زئوس و مایا 
ریشه: فارسی           

 

20. آرمینا    
معنی: دختر همیشه پیروز، بانوی مقتدر، الهه زیبایی
ریشه: فارسی           

 

21. آرنیکا    
معنی: آریایی نیک خو
ریشه: فارسی           

 

22. آروشا  

معنی: درخشان، نورانی، باهوش، نام دختر داریوش سوم       
ریشه: فارسی           

 

23. آریانا     
معنی: منسوب به آریا، آریایی، نام قدیم ایران          
ریشه: فارسی           

 

24. آریسان   
معنی: مرکب از آری به معنای آریایی بعلاوه پسوند مشابهت، دختری که مانند آریاییان اصیل و نجیب است.      
ریشه: فارسی           

 

25. آسو       
معنی: شفق، هنگام طلوع خورشید، همچنین نام شرابی مست کننده که از قند سیاه درست می‌کنند.       
ریشه: کردی

 

26.آلما       
معنی: سیب، کنایه از زیبایی     
ریشه: ترکی 

 

27. آناشید    
معنی: مرکب از کلمه ترکی آنا به معنای مادر و کلمه فارسی شید به معنای خورشید. دختر زیباروی مادر، مایه دلگرمی و روشنایی زندگی مادر      
ریشه: فارسی           

 

28. آناهید
معنی: آناهیتا، ازبین برنده ناپاکی و پلیدی، نام ایزد آب که در اوستا به صورت دوشیزه‌ای بسیار زیبا و بلند بالا توصیف شده است.           
ریشه: فارسی           

 

29. آوین      
معنی: عشق 
ریشه: کردی

 

30. آوینا      
معنی: عشق 
ریشه: کردی

 

31. آیسان     
معنی: آی (ماه) + سان (دوم شخص مفرد) زیبا، مانند ماه هستی
ریشه: ترکی  

 

32. آیشن     
معنی: مثل ماه، در زیبایی همانند ماه، شبیه ماه، (در مجاز زیبا)، ماهورا، زیبا رو  
ریشه: ترکی 

 

33. آیناز      
معنی: آی (ترکی) + ناز (فارسی) موجب فخر و مباهات ماه    
ریشه: فارسی - ترکی  

 

34. باران     
معنی: قطره‌های آب که بر اثر مایع شدن بخار آبِ موجود در جو زمین ایجاد می‌شود؛ (در عرفان) باران کنایه ازفیض حق تعالی و رحمت اوست. غلبه عنایات را نیز که در احوال سالک حاصل شود از فَرَح و تَرَح باران گویند.  
ریشه: فارسی           

 

35.بنیتا      
معنی: دختر بی همتای من        
ریشه: فارسی           

 

36. بهار      
معنی: فصل اول سال؛ گیاهی زینتی؛ (به مجاز) دوره‌ی شادابی هر چیز؛ (به مجاز) سبزه و علف؛ (در موسیقی ایرانی) یکی از دستگاهها یا ادوار؛ در سنسکریت بتخانه و بتکده 
ریشه: فارسی           

 

37. بهارناز   
معنی: موجب فخر و نازش بهار 
ریشه: فارسی           

 

38. بهدیس   
معنی: مانند به (به میوه‌ای خوش عطر و بو)         
ریشه: فارسی           

 

39. بیتا       
معنی: بی‌مانند، بی‌همتا، یکتا     
ریشه: فارسی           

 

40. پَرَند      
معنی: پروین، در قدیم نوعی پارچه‌ی ابریشمیِ ساده و بدون نقش و نگار، حریر ساده؛ گروهی از گیاهان          
ریشه: فارسی           

 

41. پَرَندیس  
معنی: (پَرَن + دیس (پسوند شباهت))، شبیه به پَرَن؛ زیبارو، نرم و لطیف چون پرند   
ریشه: فارسی           

 

42. پَرنیا      
معنی: هم معنی پرنیان
ریشه: فارسی           

 

43. پَرنیان    
معنی: پارچه‌ای ابریشمی دارای نقش و نگار؛ نوعی پارچه‌ی حریر که برای نوشتن به کار می‌بردند؛ پرده‌ی نقاشی.         
ریشه: فارسی   

 

44. پَریوش   
معنی: (پری + وش (پسوند شباهت))، مانند پری در زیبایی   
ریشه: فارسی           

 

45. پادمیرا   
معنی: جاویدان، نگهبان مهر، نگهدارنده عشق        
ریشه: فارسی           

 

46. پادینا     
معنی: در گویش همدانی به گل پونه یا پودینه گفته می‌شود.    
ریشه: فارسی           

 

47. پارمیدا   
معنی: پارامیدا، پارامیس، پرمیس
ریشه: فارسی           

 

48. پانته‌آ     
معنی: زن زیبایی از اهالی شوش که زیباترین زن آسیا به شمار میرفت؛ از اسامی باستانی.   
ریشه: فارسی           

 

49. پانیذ      
معنی: پانید، قند مکرر، شکر، شکر برگ، شکر قلم، نوعی از حلوا که از شکر و روغن بادام تلخ و خمیر می‌ساختند.       
ریشه: فارسی   

 

50. پاییز      
معنی: هنگام پاییز، برگ ریزان، مجازا دختر زیبا رو
ریشه: فارسی           

 

51. پرستو    
معنی: پرنده‌ای سیاه و سفید با بال های باریک که مهاجر است. 
ریشه: فارسی           

 

52. پرناز     
معنی: مرکب از پر + ناز (زیبا، قشنگ)   
ریشه: فارسی           

 

53. پروا      
معنی: ملاحظه، فرصت و زمان پرداختن به کاری، فراغت و آسایش، توجه         
ریشه: فارسی           

 

54. پریا       
معنی: زیبا چون پری  
ریشه: فارسی           

 

55. پریچهر  
معنی: فرشته رو، زیبا مثل پری؛ زیبارو   
ریشه: فارسی           

 

56. پریسان   
معنی: مانند پری، دختری که مثل پری زیبا است، بانویی زیبا چون پری
ریشه: فارسی           

 

57. پریشاد   
معنی: زیبا روی شاد و خرم      
ریشه: فارسی           

 

58. پریماه    
معنی: زیبا چون ماه و پری       
ریشه: فارسی           

 

59. پریناز    
معنی: دارای ناز و کرشمه‌ای چون پری   
ریشه: فارسی           

 

60. پندار     
معنی: فکر و اندیشه     
ریشه: فارسی           

 

61. پوپک    
معنی: هدهد، پوپوک  
ریشه: فارسی           

 

62. پینار      
معنی: به معنی چشمه، سرچشمه
ریشه: ترکی 
 

 

اسم دختر دلنشین

63. تَرلان    
معنی: مرغی از جنس باز شکاری را گویند؛ (در کردی) به معنی زیبا؛ نام نوعی اسب است.
ریشه: ترکی 

 

64. تَرنّم      
معنی: خواندن شعر، ترانه، و مانند آنها به حالت موسیقایی و معمولًا با صدای پایین، زمزمه کردن یک نغمه؛ آواز، نغمه، سرود.           
ریشه: عربی

 

65. تَندیس    
معنی: مجسمه؛ بت، تصویر برجسته، تمثال؛ (به مجاز) زیباروی.        
ریشه: فارسی           

 

66. تُرنج     
معنی: بالنگ؛ طرحی مرکّب از طرح‌های اسلیمی و گل و بوته‌ای که معمولًا در وسط نقش قالی، تذهیب، و مانند آنها به کار می‌رود.           
ریشه: فارسی           

 

67. تِلما       
معنی: گندمگون        
ریشه: عربی

 

68. تابان      
معنی: دارای نور و روشنی، درخشان، روشن        
ریشه: فارسی           

 

69. تاتیانا     
معنی: تاتینا، پرنده شکاری       
ریشه: فارسی           

 

70. تارا       
معنی: ستاره، کوکب، مردمک چشم         
ریشه: فارسی           

 

71. تامارا     
معنی: درخت خرما؛ نام عروس یهودا چهارمین پسر حضرت یعقوب(ع) 
ریشه: عبری

 

72. تامیلا     
معنی: از روی امیدواری، امیدوارانه؛ در برخی منابع به معنی بخشنده  
ریشه: عربی

 

73. تبسّم      
معنی: لبخند، خنده‌ی بدون صدا؛ (به مجاز) درخشیدن          
ریشه: عربی

 

74. ترگل     
معنی: گل تازه و شاداب           
ریشه: فارسی           

 

75. توتیا      
معنی: از آبزیان دریایی که در بستر دریا زندگی می‌کند؛ گردی که به عنوان سُرمه استفاده می‌کنند.     
ریشه: فارسی           

 

76. توسکا    
معنی: توسا، درختی بلند و جنگلی که در مناطق مرطوب و کنار آبها می‌روید.     
ریشه: فارسی           

 

77. تیارا      
معنی: تیه در گویش لری به معنای چشم و آرا به معنای آراینده می‌باشد، چشم آرا، زیبا        
ریشه: لری  

 

78. تیدا       
معنی: دختر خورشید، زاییده خورشید، دختر زیبارو، مرکب از تی به معنای خورشید و دا به معنای زاییده        
ریشه: اوستایی پهلوی    

 

79. تیسا      
معنی: در گویش مازندران خالص           
ریشه: فارسی           

 

80. ثَمین      
معنی: گرانبها، قیمتی، گران      
ریشه: عربی

 

81. ثمینا      
معنی: (ثمین + الف نسبت) منسوب به ثمین، ثمین           
ریشه: عربی

 

82. جانا
معنی: ای جان، ای عزیز         
ریشه: فارسی           

 

83. جانان     
معنی: معشوق، محبوب؛ خوب  
ریشه: فارسی           

 

84. جوانه    
معنی: تازه، نو؛ جوان 
ریشه: فارسی           

 

85. جیران    
معنی: آهو؛ (به مجاز) معشوقِ زیبا؛ چشمِ زیبا        
ریشه: ترکی 

 

86. چکامه   
معنی: شعر به ویژه قصیده     
ریشه: فارسی           

 

87. چکاوک  
معنی: پرنده‌ای خوش آواز و کمی بزرگ‌تر از گنجشک که تاج بر سر دارد.         
ریشه: فارسی           

 

88. چیستا    
معنی: نام فرشته دانش و معرفت
ریشه: فارسی        

 

89. حلما
معنی: بردباران و صبوران
ریشه: عربی 

 

90. حریر     
معنی: ابریشم؛ نوعی پارچه ی ابریشمیِ نازک؛ به عنوان نماد هر چیزِ نرم و لطیف           
ریشه: عربی

 

91. حنا       
معنی: گیاهی درختی که گل‌های سفید و معطر دارد، گرد بسیار نرم سبز رنگی از گیاهی به همین نام.  
ریشه: عربی

 

92. حورا     
معنی: حور، زن زیبای بهشتی؛ زنِ سفید پوستِ سیاه چشم و موی.        
ریشه: عربی

 

93. حوردیس
معنی: حور (عربی) + دیس (فارسی) آن که چون حور زیباست.          
ریشه: عربی - فارسی 

 

94. حوریا    
معنی: از حوری به معنی فرشته بهشتی می‌آید، آن که چون حور زیباست.           
ریشه: عربی

 

95. خزان     
معنی: نام سومین فصل سال، پس از تابستان و پیش از زمستان، پاییز     
ریشه: فارسی           

 

96. خوشیار  
معنی: دوست و یار شاد و شادمان.          
ریشه: فارسی           

 

97. خوشین  
معنی: خوش و زیبا    
ریشه: فارسی           

 

98. دَریا      
معنی: (در جغرافیا) توده‌ی بسیار بزرگی از آب، دریاچه، (به مجاز) شخص بسیار آگاه و دانشمند، (به مجاز) (در تصوف) حقیقت یا ذات حق.      
ریشه: فارسی           

 

99. دُرسا     
معنی: دُر= مروارید، لؤلؤ + سا (پسوند شباهت)، شبیه به دُر؛ (به مجاز) گران قیمت و ارزشمند.       
ریشه: فارسی           

 

100. دُرین     
معنی: دُر + ین (پسوند نسبت)، از دُر، ساخته شده از دُر؛ (به مجاز) گران بها و قیمتی      
ریشه: عربی

 

101. دانژه     
معنی: غنچه گل نیمه باز          
ریشه: کردی

 

102. دایان
معنی: سرافرازی و سربلندی
ریشه: کردی

 

103. دایانا      
معنی: (دایا (زر سرخ و طلا) + پسوند اسم سازِ (نا)) به معنی مثل زر سرخ و (به مجاز) زیبا روی، زیبا و گرانمایه مانند زر سرخ، همچنین نام دیگر آناهیتا الهه آب         
ریشه: فارسی           

 

104. دریتا     
معنی: در (عربی) + ی (فارسی) + تا (فارسی) مانند در، مانند مروارید 
ریشه: عربی

 

105. درین     
معنی: دُر + ین (پسوند نسبت)، از دُر، ساخته شده از دُر؛ (به مجاز) گران بها و قیمتی      
ریشه: عربی

 

106. دلارام
معنی: (به مجاز) موجب آرامش خاطر، محبوب، معشوق، با آسودگی خاطر 
ریشه: فارسی           

 

107. دل‌آرا     
معنی: موجب آرامش و شادی دیگران؛ محبوب، معشوق، نام همسر دارا (داریوش سوم) و مادر روشنک بنا بر روایات ایرانی.           
ریشه: فارسی     

 

108. دلسا
معنی: همچون دل، همانند قلب و (دارای احساس و عاطفه) 
ریشه: فارسی

 

109. دنیز      
معنی: دریا، بحر      
ریشه: ترکی 

 

110. دیانا      
معنی: (اوستایی) نیکی رسان، نیکویی بخش؛ (در اسطوره های رومی) الهه‌ی ماه، جنگلها، جانوران و زایمان، همتای آرتمیس یونانی            
ریشه: فارسی           

 

111. دیبا       
معنی: نوعی پارچه‌ی ابریشمی معمولًا رنگین       
ریشه: فارسی   

 

112. رَسپینا    
معنی: فصل پاییز          
ریشه: فارسی           

 

113. رَستا      
معنی: رَستن، رهیدن + ا (پسوند)، رستگار شده، رهایی یافته و خلاص شده
ریشه: فارسی           

 

114. رَها       
معنی: نجات یافته و آزاد، با آزادی، آزادانه، رهایی      
ریشه: فارسی           

 

115. رُزا       
معنی: رز      
ریشه: فرانسوی        

 

116. رُکسانا   
معنی: روشنک، نام دختر دارا که اسکندر به موجب وصیت دارا او را به ازدواج خود در آورد.
ریشه: یونانی           

 

117. رُومینا   
معنی: زدوده و صیقل کرده شده و جلا داده؛ پاک و پاکیزه کرده    
ریشه: فارسی           

 

118. رامونا    
معنی: مظهر عشق، لاتین نگهبان عاقل        
ریشه: فارسی           

 

119. رایا       
معنی: اسم دخترانه و پسرانه به معنی آنکه مورد توجه خداوند است، فکر و اندیشه
ریشه: عبری

 

120. رایان     
معنی: نام کوهی در حجاز در زبان سانسکریت به معنی شاهزادهٔ کوچک است، در هند قدیم به معنای دارای قدرت و در خاورمیانه قدیم به مردان رایان گفته میشد، بسیار باهوش     
ریشه: عربی